Syndrom DDA jest przyczyną Twojej samotności? | Wpływ pijących rodziców na związki dzieci

W ostatnich latach coraz głośniej mówi się o skutkach syndromu DDA, czyli dorosłych dzieci alkoholików. Efekty wpływu oddziaływań pijących rodziców na psychikę dzieci i później dorosłych ludzi, zaczęto też rozpatrywać pod kątem zawierania związków partnerskich i ich jakości. Niestety, wnioski z obserwacji nie są zbyt optymistyczne. Jak podkreślają specjaliści, osoby z DDA mają różnego typu problemy o znacznym nasileniu. Dotyczą one zarówno kwestii wchodzenia w związek, jak i utrzymania zdrowej i satysfakcjonującej relacji. Portal dla Singli MyDwoje.pl radzi co zrobić, jeśli syndrom DDA jest przyczyną Twojej samotności.

Syndrom DDA a problemy singli

Alkoholizm rodziców zawsze przekłada się na życie ich dzieci – zarówno w dzieciństwie, jak i w dorosłości. W zależności od tego, w jaki sposób ojciec  czy matka (albo oboje rodzice) zachowywali się pod wpływem alkoholu, czy byli spokojni, agresywni, głośni czy wycofani, różne mogą występować później zaburzenia u dziecka. Nie ma jednak możliwości, by rzeczywisty nałóg nie wpływał na pewne sfery psychiki w ogóle.

Warto przyjrzeć się tym aspektom i cechom charakterystycznym typowym dla DDA i sprawdzić czy samotność i niskie poczucie własnej wartości to efekty syndromu.

Samotność daje poczucie kontroli

Dzieci pijących rodziców praktycznie zawsze pozbawione są kontroli nad różnego typu zdarzeniami. Gdy takie dziecko staje się dorosłym i w końcu układa życie według swoich zasad, panicznie wręcz boi się ponownej utraty „władzy” nad wszystkim, obawia się braku panowania i nieprzewidzianych reakcji innych ludzi. Dlatego unika sytuacji, które wywoływałyby właśnie ryzyko utraty kontroli.

W związku intymnym niemożliwe jest bycie szczęśliwym przy jednoczesnym panowaniu nad wszystkim, co robi, myśli, planuje partner. Dlatego dorosły posiadający syndrom DDA, często nie wie jak zbudować szczęśliwy związek. Boi się wchodzić w bliższe relacje, odczuwa strach przed miłością, w znacznym stopniu obawia się też zaangażowania, które odbierze mu racjonalność w działaniu i przywróci dawny nieład. Zawsze istnieje też ryzyko, że osoba poza naszą kontrolą (partner) zacznie przejawiać zwyczaje rodzica alkoholika. Samotność oznacza kontrolę, rodzina to kłopoty.

Osobom z DDA trudno jest zbudować związek

Osoby z syndromem DDA niejednokrotnie czują duży dyskomfort z powodu przeżywania zupełnie sprzecznych uczuć. Z jednej strony ponad wszystko pragną poczuć zapach miłości, zakochać się i zbudować związek, z drugiej – boją się uczuć. Taka mieszanka powoduje, że beztroskie cieszenie się związkiem jest właściwie niemożliwe albo dochodzi do wycofania się danej osoby, gdy zaczyna pojawiać się zaangażowanie.

Powodem tak sprzecznych uczuć – tęsknoty i obawy, jest najczęściej brak okazywania właśnie takich uczuć w rodzinnym domu. Miłość, wstyd, lęk czy radość – te emocje są często „zakazane” w rodzinach z problemem alkoholowym. I w życiu dorosłym także kojarzą się z czymś zupełnie niewłaściwym, rodzącym lęk.

W domach osób z DDA konflikty bardzo rzadko, o ile nie nigdy, nie rozpatrywane są w ramach dyskusji i wymiany poglądów oraz w atmosferze wzajemnego szacunku. W rodzinach alkoholowych panuje atmosfera wiecznego unikania konfliktu, który prowadzi najczęściej do przemocy psychicznej czy nawet fizycznej.

Łatwo sobie zatem wyobrazić, co dzieje się w sytuacji, gdy osoba z DDA przeżywa pierwszy konflikt ze swoim partnerem – nawet taki o nieznacznym nasileniu. Pojawia się lęk, chęć odwrotu, mechanizmy obronne. Jako dorosła osoba, taki partner ma jednak coś, czego nie miał jako dziecko – możliwość wycofania się. I najczęściej to jest właśnie reakcja na nawet niewielkie konflikty w związku. Konflikty, które zdarzają się każdej parze i wpisane są we wspólne życie.

Lęk przed porzuceniem

To jedno z uczuć najmocniej towarzyszących osobom z DDA. Warto tu oczywiście dodać, że każdy z nas w jakimś stopniu odczuwa lęk przed porzuceniem. Jednak dla większości takie obawy nie są tak silne, by stanowiły blokadę dla wejścia w związek. W gruncie rzeczy myślimy pozytywnie o sobie, wierzymy w siebie i w swoją atrakcyjność – porzucenie jest czymś, co zdarza się „innym”.

Dorosłe dzieci alkoholików czują inaczej. Opcjonalne porzucenie jest dla nich bardzo prawdopodobne, ponieważ często właśnie w taki sposób były karane przez pijącego rodzica czy nietolerancyjne społeczeństwo. Trzeba też dodać, że życie w nieustannym strachu przed porzuceniem jest na dłuższą metę zwyczajną męczarnią. DDA-owcy ostatecznie wycofują się ze związku sami – po to, by przestać czuć lęk przed porzuceniem.

Niskie poczucie własnej wartości

W rodzinach z problemem alkoholowym rzadko padają słowa uznania, docenienia, te świadczące o trosce czy miłości. Co gorsza, najczęściej dzieci nałogowych alkoholików muszą mierzyć się z wieloma zarzutami i wyzwiskami w swoim kierunku. Wszystko to ma ogromny wpływ na życie dorosłego z DDA. W kontekście związku jest tutaj podobnie jak z lękiem przed porzuceniem. Partner pochodzący z rodziny alkoholowej będzie męczył się zastanawianiem, kiedy w końcu ta druga osoba odkryje, z jak nieznaczącą osobą jest w związku.

Oczywiście niskie poczucie własnej wartości przekłada się również na inne sfery – jak na przykład na poczucie winy względem wszystkich niepowodzeń pary, ostrą samokrytykę czy wchodzenie w rolę ofiary.

W psychologii istnieje mnóstwo tez dowodzących, że to osoby pewne siebie i swojej atrakcyjności cieszą się dużym powodzeniem u płci przeciwnej. Singiel z kompleksami, ma z tym problem, dlatego często zostaje uznany za nieatrakcyjnego albo po prostu nie potrafi zainteresować sobą kogoś innego.

Niestety, tak naprawdę istnieje bardzo mało metod, dzięki którym osoba z DDA mogłaby pomóc sobie sama, co stanowiłoby ważny krok w stronę nawiązywania późniejszych znajomości. Można oczywiście próbować znaleźć pomoc w poradnikach, na forach, wśród znajomych z podobnym problemem. Jednak szansa na to, że takie postępowanie przyniesie oczekiwane rezultaty, jest – niestety, mała.

Jedynym skutecznym rozwiązaniem w walce z DDA jest tak naprawdę terapia. Jeśli więc podejrzewasz, że możesz być osobą z tym właśnie syndromem – zawalcz o siebie i umów się na spotkanie z psychologiem. Wszystko po to, by pokonać zespół DDA i w końcu zbudować wartościową, pełną ciepła relację z drugą osobą.

Czytaj także o innych przyczynach samotności

Dom rodzinny a samotność

Pokonaj lęk przed bliskością

Jak pokonać nieśmiałość?