Decyzja o małżeństwie powinna respektować fakt, że udane małżeństwo w świetle prawa zakłada obustronną równość. Aby małżeństwo miało szansę przetrwania, żadna ze stron nie może dominować ani rościć sobie więcej przywilejów niż drugi małżonek. Zarówno mąż, jak i żona, to wyjątkowi partnerzy i na równi zobowiązani są do przestrzegania małżeńskich praw i obowiązków, wynikających z faktu zawarcia związku małżeńskiego.
Łamanie tej podstawowej zasady bardzo często prowadzi do problemów. Decyzja o małżeństwie, w którym zakłada się nierówny podział praw i obowiązków powoduje, że jedna strona jest pokrzywdzona i/lub musi poświęcać więcej dla związku. Jest to zwyczajnie niesprawiedliwe i w taki sposób może interpretować to małżonek, który wnosi do małżeństwa więcej. W ten sposób otrzymujemy niemal pewne źródło małżeńskich konfliktów. Pamiętaj, że małżonek, to dla ciebie wyjątkowy partner.
Widać wyraźnie, że polskie prawo przedstawia swoistą sformalizowaną receptę na udany związek małżeński. Dlatego też zanim podejmiemy decyzję o małżeństwie, warto dowiedzieć się, do czego zobowiązujemy się podpisując akt małżeństwa. Znajomość praw i obowiązków wynikających z zawarcia małżeństwa pozwala na czerpanie z nich mądrości życiowej, aby kształtować w sobie postawy dojrzałości i odpowiedzialności w małżeństwie oraz zapobiegać małżeńskim trudnościom.
Poprzez zawarcie
związku małżeńskiego obie strony zobowiązują się do przestrzegania praw i obowiązków małżeńskich, t.j.:
* wzajemnego pożycia,
* wzajemnej pomocy,
* wzajemnej wierności,
* współdziałania dla dobra rodziny, którą
przez swój związek założyli,
* wspólnego rozstrzygania o istotnych
sprawach rodziny (jeśli takie porozumienia brak małżonkowie mogą zgłosić się do
sądu o rozstrzygnięcie sporu).
Wzajemne pożycie
Zobowiązanie do wzajemnego pożycia małżonków dotyczą tworzenia przez nich wspólnoty o charakterze fizycznym, duchowym i gospodarczym. Wzajemne pożycie dotyczy zatem sfery seksualnej małżeństwa, swoistej psychicznej więzi, miłości, która powinna łączyć obie strony oraz wspólnej dbałości o sprawy materialne i bytowe małżonków. Zatem jak można zniszczyć małżeństwo?
Brak respektowania obowiązku wzajemnego pożycia prowadzi do problemów małżeńskich. Niedbałość o fizyczną bliskość prowadzi do niezaspokojenia fizycznych i emocjonalnych potrzeb małżonków. Problemy w sferze psychicznej, duchowej sprawiają, iż partnerzy oddalają się od siebie, przestają rozumieć swoje przeżycia, doświadczenia i emocje. Może to prowadzić do niebezpiecznego kryzysu, który stanowi zagrożenie dla związku. Brak wspólnoty gospodarczej jeszcze bardziej dzieli małżonków, ponieważ powoduje, że każda ze stron ma swoje odrębne sprawy i staje się niezależna od małżonka. W sposób oczywisty prowadzi to do rozluźnienia małżeńskiej więzi i stanowić może źródło konfliktów.
Te trzy elementy pożycia małżeńskiego są kluczowe dla sądu orzekającego o rozwodzie. Rozpad wspólnoty fizycznej, duchowej i gospodarczej jest dla niego argumentem dobitnie świadczącym o rozpadzie małżeństwa.
Wzajemna pomoc
Mówi o tym, że małżonkowie zobowiązani są do wzajemnego wspierania się w pokonywaniu codziennych trudności i problemów własnych i rodziny. Pomoc rozumiemy w tym miejscu jako fizyczne, emocjonalne i moralne aspekty działań ukierunkowanych na wsparcie małżonka w kłopotach. Brak pomocy ze strony małżonka, szczególnie w ważnych i trudnych sprawach odbija się bardzo negatywnie na funkcjonowaniu drugiej strony. Ważna jest zatem świadomość, że zawsze i w każdej sytuacji można liczyć na partnera.
Wzajemna wierność
Najważniejsze wartości w związku to m.in. wierność, lojalność i szczerość. Obowiązek wierności ma wymiar przede wszystkim fizyczny, ale także psychiczny. Wierność oznacza powstrzymanie się od seksualnych kontaktów z osobami spoza małżeństwa. Zakłada również lojalność polegającą na szczerości, prawdomówności, wystrzeganiu się kłamstw i oszustw. Niedochowanie wierności oznacza zdradę, która w sposób oczywisty często stanowi przyczynę rozwodu, a przynajmniej poważnych trudności małżeńskich. Bycie lojalnym w stosunku do małżonka stanowi zatem bardzo istotny warunek trwałości małżeństwa.
Współdziałanie dla dobra rodzinyZakłada obustronne przyczynianie się do zaspokajania potrzeb małżonków i rodziny, według własnych sił i możliwości. Oznacza więc obopólną troskę o finanse małżeństwa, gospodarstwo domowe, wychowywanie dzieci itp. Oboje partnerzy muszą mieć na uwadze dobro rodziny i kierować się nim. Działania, które uderzają w dobro rodziny stanowią siłę destrukcyjną dla związku. Ich przykładami mogą być nałogi, przemoc, marnotrawienie pieniędzy itp. Nie służą one dobru rodziny i małżeństwa, lecz przeciwnie, mogą stanowić podstawę dla jego rozkładu. Obowiązek współdziałania dla dobra rodziny nakłada więc na małżonków swoiste moralne zobowiązanie, kierowania się w swoich poczynaniach i decyzjach określonymi wartościami.
Obowiązek wspólnego rozstrzygania spraw rodziny