Czy potrafisz odmawiać? | Naucz się odmawiać
Odmawiać to komunikować i wyrażać uczucia, nie ma w tym niczego złego, bowiem w ten sposób szanujemy uczucia innych. Jest to jednak umiejętność nabyta. Zatem czy potrafisz odmawiać? Przestań wikłać się w sytuacje, w których czujesz dyskomfort, ale jednocześnie, pamiętaj, aby nie urazić innych. Odmawiaj grzecznie lecz asertywnie. Pozwól, że damy Ci kilka prostych recept - przydadzą się m.in. w sytuacji, gdy prześladuje Cię niechciany adorator.Naucz się asertywnego odmawiania
Na pewno
niejednokrotnie w życiu każdy z nas znalazł się w sytuacji, w której
musiał powiedzieć: nie! Zwłaszcza kiedy ktoś narusza Twoje kryteria. Bez względu na to, czy była to odmowa kupienia zupełnie nam zbędnego towaru czy usługi u natrętnego sprzedawcy, przekonanie
znajomej z pracy, że nie pożyczymy jej kolejnych 50 złotych, bo już
dwukrotnie nie zwróciła nam długu, czy też dobitne danie do zrozumienia
niechcianemu adoratorowi, że na pewno nie mamy ochoty na zapoznanie z nim.
"Nie" to z pozoru krótkie, niewinne słowo, ale jakże trudno nam je czasem wypowiedzieć! Naucz się odmawiać. Kluczem do zrozumienia mechanizmu, który powoduje takie problemy jest słowo asertywność. To termin, który przebojem wdarł się do życia społecznego wiele lat temu. W wielu ośrodkach psycholodzy
organizują warsztaty asertywności i cieszą się one niezmienne dużą
popularnością. Słowo: asertywność spędza sen z powiek tym pracodawcom,
którzy wiedząc, ze ich podwładni z takich właśnie form szkoleń
korzystają. Dzieje się tak, ponieważ asertywność utożsamiana bywa z
egoizmem, Narcyzem, bezwzględnością, brakiem poszanowania innych osób, a czasem ze zwykłym chamstwem. Nic bardziej mylnego!
Odmawiaj bez poczucia winy
Osoby mające problem z odmawianiem, zarówno kobiety,
jak i mężczyźni, ustawicznie angażują się w sytuacje, z których
trudno się później wyplątać. Po pierwsze zastanówmy się, jakie są przyczyny takich kłopotów. Odpowiedzmy sobie na pytanie: dlaczego nie umiem odmawiać, jakie towarzyszą mi uczucia, kiedy odmawiam? Samotne kobiety, kiedy nie chcą, żeby doszła do skutku randka w ciemno, często mają poczucie winy, kiedy odmawiają, gdy adorator chce się z nimi umówić. Odczuwają paraliżujący wręcz strach przed
odmową, boją się, że zostaną zinterpretowane jako niekontaktowe lub
zarozumiałe. Zdarza się także, że kupujemy kolejną parę butów, choć pięć podobnych par stoi
już w szafie, pożyczamy ostatnie pieniądze znajomej, wiedząc, że na
pewno ich już nie zobaczymy lub idziemy na randkę z kimś, z kim nie
mamy ochoty, nudzimy się śmiertelnie i odliczamy minuty do końca. Podobne zachowania rodzą takie uczucia jak frustracja i
obawa, że sami nad sobą nie panujemy, że to inni kształtują nasze
poczynania, a my jesteśmy tylko biernymi pionkami w cudzej grze. Naucz
się odmawiać.
Odmawianie, czyli asertywne mówienie: „nie” jest rzeczą ludzką, a jak wiadomo nic, co ludzkie nie powinno Ci być obce. Zatem powiedz sprzedawcy, że NIE kupisz
butów, tylko oglądasz (bo masz prawo), że NIE pożyczysz koleżance
pieniędzy, bo już nie oddała Ci dwukrotnie (masz prawo, to Twoje
pieniądze), NIE umówisz się na randkę w ciemno
(masz prawo). A jeśli Twój adorator bardzo nalega i to narusza Twoją
integralność zastosuj metodę „zdartej płyty”, powtarzaj: "nie, nie,
nie". Do tego też masz prawo. Nigdy jednak nie zapomnij, ze jednak
uprzejmość to zasada nadrzędna. Pamiętaj o niej odmawiając, a Twoja
odmowa przybierze ludzką twarz.
Odmawiaj zgodnie ze swoimi przekonaniami
Asertywność to w psychologii termin oznaczający posiadanie i wyrażanie własnego zdania oraz
bezpośrednie wyrażanie uczuć i postaw w granicach nie naruszających
praw i psychicznego terytorium innych osób oraz własnych, bez zachowań
agresywnych, a także obrona własnych praw w sytuacjach społecznych. Jest
to umiejętność nabyta. Mówiąc językiem laika, asertywność to po prostu takie odmawianie, do którego każdy ma prawo, szanując prawa innych. Jak zatem nauczyć się odmawiania, nie tylko, kiedy adorator zaprosi nas na randkę w ciemno, a my nie mamy ochoty na zapoznanie i stosować je tak, aby nie wikłać się w sytuacje, w których czujemy dyskomfort i jednocześnie, aby nie urazić innych. Pozwól, że damy Ci kilka prostych recept.
-
Pamiętaj, że zawsze masz prawo odmówić! Nie przepraszaj, nie zaczynaj swojej wypowiedzi od słów: „bardzo mi przykro, ale…”.
-
Nie przymilaj się! Nie rób czegoś tylko dlatego, że chcesz wydać się miłym. Nie rób tego, jeśli nie masz na to ochoty.
-
Wstrzymaj odmowę! Jeśli czujesz, że nie jesteś w stanie odmówić, poproś o czas do namysłu. To da Ci szanse na przygotowanie się do rozmowy poprzez zebranie argumentów i ochłoniecie z pierwszych emocji.
-
Przewiduj! Spróbuj zasygnalizować brak Twojej zgody na to, czego nie chcesz, zanim padnie propozycja. Jest to trudna umiejętność i wymaga wprawy, ale zawsze działa!
-
Nie obwiniaj! Pamiętaj, nie wiń ani siebie, ani osoby, której odmawiasz. Fakt odmowy, nie świadczy o negatywnej ocenie innej osoby, ani tym bardziej nie stawia Ciebie w złym świetle. Jeśli nie wiesz czemu, patrz punkt pierwszy!
-
Nie kłam! Prawda się zawsze obroni.
-
Nie atakuj! Jeśli ktoś chce od Ciebie kolejnej, nieoddanej pożyczki nie mów: „nie dam, bo jesteś niesłowny, nieodpowiedzialny”, ale raczej:” nie pożyczę, bo już kilka razy mi nie oddałeś i nie mam pewności, czy tym razem mi oddasz”.
-
Broń się! Jeśli czujesz, że ktoś przekracza Twoje granice, ingeruje w sferę Twojej nienaruszalnej prywatności, manipuluje Tobą. Nigdy, pod żadnym pozorem nie pozwól, by ktoś ranił Twoje uczucia, traktował w sposób naruszający Twoją godność. Powiedz wtedy: ”nie podoba mi się sposób, w jaki mnie traktujesz!”.
-
Pytaj! Zawsze zapytaj, jeśli czegoś nie rozumiesz. Intencje innych nie zawsze muszą być dla nas jasne i czytelne.
-
Ćwicz! Pamiętaj, że praktyka czyni mistrza, więc już dziś zacznij ćwiczyć odmawianie!
Klasyk badań nad asertywnością – Herbert Fensterheim stwierdzał: “Jeżeli masz wątpliwości, czy dane zachowanie jest asertywne, sprawdź, czy choćby odrobinę zwiększa ono Twój szacunek do samego siebie. Jeżeli tak, jest to zachowanie asertywne. Jeżeli nie – nie jest ono asertywne”.
